20/07 rustdag 2 Otta

De check-out bij gekke Greta is pas om 12u dus we konden wat uitslapen. Er moesten echter veel dingen gebeuren; agendas gecheckt, mails verstuurd en voorraden aangevuld. We waren om half twaalf nog niet klaar en besloten dan maar om een rustdag in Otta in te lassen. Dat hadden we na zes dagen klimmen en dalen wel verdiend. Bovendien waren onze schoenen nog doorweekt van de vorige dag en moesten we voor 14u ons postpakketje afhalen dat we een week geleden in Lillehamer op hoop van zegen hadden opgestuurd.

Terwijl Koen zich zakelijk met de tablet bezig hield, bracht Ksenia tijd door met de gekochte stukken kip. We dachten immers een superkoopje te hebben gedaan in de Rema 1000; twee pakken van voorgebakken kippenbouten (goed voor 1,5 kg) voor slechts tien euro! We hadden nog eens zin in vlees. Superkoopje tot we terug in het pension waren en ontdekten dat die dingen eigenlijk een halfuur in de oven moesten... Vandaar dat Ksenia haar voormiddag gebruikte om het tweede pak kip (het eerste hadden we de avond ervoor al op) te stoven op het enige vuurtje dat het gastenverdiep rijk was.

We hoorden rond 13 u de gastvrouw een nieuwkomer rondleiden. 'You can talk with pilgrims' hoorden we haar zeggen en we voelden ons even vereerd, tot we zagen dat de man in kwestie de Duitse pelgrim was die we de vorige dag in Varphaugen waren tegengekomen, toen we als verzopen kiekens de eetzaal waren binnengedrongen. We waren trouwens nog oude bekenden tegengekomen; Lydia, onze kamergenote in de middeleeuwse herberg en Olav hadden de nacht ook in Otta doorgebracht. Zij waren echter al 's morgens vroeg vertrokken en zouden naar eigen zeggen 35 km afleggen naar Engelshus.

Even later staken we onze vuile was in de machine (slechts 1 euro!) en gingen op pad richting post en auto. Wat waren we blij toen we het pakketje in ontvangst konden nemen. We deden nog enkele boodschappen in de winkel en haalden voorraad in de auto. De namiddag bestond nog uit het ophangen van kleren en inhalen van de blog. Koen besteedde enkele uren aan het drogen, kuisen en waxen van de schoenen (we lieten een serieuze stank achter in het huisje). Hij schoor zijn baard bij en Ksenia knipte eindelijk het overbodig lokje weg dat de kapper in Oslo bij hem had laten hangen. Euforie alom. Het inpakken duurde ook lang en na een nieuw wandelschema te hebben opgesteld, kropen we veel te laat het donzige bed in.