15/08 roadtrip dag 9: waterval wandelen

Het einde van de reis kwam stilaan in zicht, maar we hadden nog veel mooie plekjes te bezoeken. Ook al hadden we de vorige avond reeds veel ingepakt, het klaarmaken duurde deze ochtend ellendig lang. Kamer opruimen, inpakken, auto inladen, ontbijten en aardappelen koken om 's avonds op te eten. Het was al elf uur eer we klaar waren voor vertrek. Onze eerste stop bevond zich 75 km verder en was een dikke waterval: de Steindalsfossen, tevens het beginpunt van de Hardanger nationale route. De waterval is niet erg hoog, maar is redelijk breed en het bijzondere is dat je achter de waterval door kan wandelen. Dat maakt hem een populaire bezienswaardigheid bij toeristen. En dat hebben de commerçanten ook geweten want aan de voet van dit natuurfenomeen staan twee grote souvenirwinkels nietsvermoedende toeristen binnen te lokken. Trollen, kleren en allerlei nutteloze brol kan je er kopen, alsook frisdranken en versnaperingen. Wij hingen de toerist uit aan de waterval en besloten daar ineens onze souvenirinkopen te doen aangezien we er de komende dagen niet veel tijd voor zouden hebben. We luisterden naar het meisje dat op een Hardangerviool aan het spelen was, aten onze lunch op de parking en vertrokken veel te laat naar de volgende waterval.

Wegens tijdsgebrek waren we genoodzaakt de Skjervsfossen van ons lijstje te schrappen en reden we door richting de Vøringfossen via een andere nationale route: de Hardangervidda. De weg grenst aan het nationaal park waarnaar ze vernoemd is. Het park is het grootste van Noorwegen en heeft het grootste hoogteland van Europa. Hier zijn tevens een van de grootste populaties rendieren van Europa te vinden. In Eidfjord tapten we water bij aan de kerk en in het Hardangervidda Norsk Natursenter stopten we voor een vieruurtje. Het museum hadden we graag bezocht, maar ook hier hadden we geen tijd voor; de volgende waterval vereiste nog een wandeling en we moesten daarna nog een eind rijden. We aten een stuk rabarbercake (de confituur voor de wafels was open en er zat een vlieg in) en lachten met de geiten die op het dak (!) stonden te grazen. 

Twee tunnels later parkeerden we de auto langs de autobaan en gingen op weg naar de waterval. Het was een afdaling naar beneden via een rotsig en bebost padje. We klauterden vlot en waren al gauw aan de hangbrug vanwaar we de waterval beter konden zien. Hoe dichter we bij het water kwamen, hoe meer nevel er in de lucht hing en hoe glibberiger de stenen werden. We moesten erg voorzichtig zijn en ons met onze handen behelpen, maar het was de moeite want algauw konden we de 182 m hoge waterval in volle glorie bewonderen. Als we Wikipedia mogen geloven betekent Vøringfossen dan ook trotse, grootse waterval. Ook het dal waar het water in terechtkwam vormde een prachtige wandelomgeving.

Na de wandeling lieten we de vidda vallen en reden we terug naar de vorige nationale route: Hardanger. Er was enige haast bij want we moesten nog avondeten scoren in een supermarkt en die gingen stilaan allemaal sluiten. In Kinsarvik vonden we een Spar waar we nog de laatste warme Jaegerburgers kochten (met elkvlees). Met onze gekookte 'poteten' en een knoflooksausje was dit een waar feestmaal. Bovendien waren de burgers aan halve prijs, iets wat de kassier over het hoofd had gezien. We waren dus genoodzaakt om de jobstudenten na sluitingstijd te stalken om onze 4 euro terug te vragen. Met een gevoede en tevreden maag reden we verder richting Odda. Het was de bedoeling om zo dicht mogelijk bij de Trolltunga te slapen, de wandeling die we volgende dag gingen doen, omdat we 's morgens zo vroeg mogelijk moesten vertrekken. Onderweg kregen we typische Hardangerse taferelen te zien: de gebruikelijke watervallen en fjorden, maar ook talloze kraampjes en reusachtige boomgaarden. De Hardangerregio staat bekend om haar appelsap, en fruit wordt hier al geteeld sinds de 14e eeuw.

Enkele kilometers voorbij Sekse (dit is de naam van het dorp) kwamen we een mooi plekje met toilet tegen. De parking stond bijna vol maar we konden ons er nog bij wringen. We maakten onze rugzak klaar voor de wandeling, dronken nog bier/thee en maakten ons klaar voor de voorlaatste autonacht. Deze zou niet lang zijn want om half zes moesten we al opstaan