15/07 wandeldag 13 Øyer naar Mageli

Het veld lag goed, de regen was opgehouden en we waren geen boer tegenkomen. Wel 2 strakke loopsters die de weg even kwijt waren. Inpakken en wegwezen. Het bospaadje ging al goed omhoog; we hadden een lange en vermoeiende dag voor de boeg. De pijltjes missen en overbodig 30 meter afdalen en terug stijgen helpt natuurlijk niet. Het was tevens de eerste keer dat de etappe met 4 schoonheidssterretjes stond aangeduid in onze wandelgids. Het was beduidend veel mooier; zowel het pad als het uitzicht werden er beter op. 

Onderweg vroegen we water bij een pelgrimsherberg die vol met bloemen stond. We passeerden duffe schapen, boskap en hordes mieren. We vinden het fascinerende beesten; altijd maar aan het werk, aan het slepen met zware dingen. Onderweg zijn we al vele mierenmetropolen tegengekomen. De één al wat groter dan de ander. 

Na een zware en steile boshelling kwamen we uit bij het hutje Stalbergsvea, gebouwd door de plaatselijke boer. Het hutje kost 50nok p.p. per nacht maar wij rustten daar gewoon even uit. Er was een waterkoker aanwezig, dus we maakten zowel soep als thee. Ook de koekjes die er te koop waren gingen eraan. Een klein dutje, bezoek aan de wc (die verdorie 100 m verderop lag!), een stempel, een gesprekje met de boer zelf en we konden weer verder. Als we de camping wilden halen moesten we nog 10 km doorstappen.

We wandelden door een spookbos (Ksenia's benaming voor een kaal naaldbos) en begonnen aan een lange en steile afdaling richting camping. We kwamen een mooi kampeerplekje tegen in het bos maar hadden helaas niet voldoende water bij. Er was ook geen waterbron nabij.  Ook een oud vervallen schoolgebouw met pas gemaaid gras was ideaal maar dat leek ons niet zo legaal. Dan maar even doorbijten en door naar het oord der decadentie waar ze 26 euro durven vragen voor een afhellend tentplekje met amper gras op. Na de zware dag lieten we ons verleiden door de plaatselijke keuken (fish & chips voor Koen en een hamburger voor Ksenia). We moesten meer dan een halfuur op ons eten wachten maar het loonde want we bleven als laatste over. Hierdoor konden we nog 2 grote stukken puzza bemachtigen die de mensen 2 tafels verder niet hadden opgekregen (we're against food waste :-)). Na een goede warme douche ontdekten we het keukentje waar we nog wat thee dronken voor het slapen gaan.