01/07 Oslo dag 3

3 juli 2019 - Oslo, Noorwegen

Onze laatste dag in Oslo en niemand mocht de planning van vandaag in de war sturen. Rond kwart voor tien vertrokken we richting Munch museum. We besloten deze als eerste te bezoeken aangezien het vlakbij ons huis lag. Onderweg passeerden we schrale hoofdstedelijke straten en een mooi park met botanische tuin. Om klokslag tien uur naderden we het museum en zagen we net een lange rij mensen binnengelaten worden. De bewaking is immers stevig opgeschroefd sinds er in 2002 op klaarlichte dag schilderijen gestolen zijn en we mochten niet verder voor we onze tassen hadden opgeborgen en de controle gepasseerd waren. De collectie van dit museum wordt eigenlijk stilaan verplaatst en momenteel loopt er een tijdelijke tentoonstelling (exit!) waarbij er nog Munch-schilderijen te bezichtigen zijn maar ook de geschiedenis van het museum zelf wordt behandeld. 'De schreeuw' en 'Madonna' vinkten we af en begaven ons opnieuw richting pelgrimscenter. Deze was nu wel open en we kochten een pelgrimspasje en een prijzig houtblokje met Olavskruis bij een nogal ongeïnteresserde gezette jongeman. Er was helaas geen priester aanwezig om ons te zegenen dus we gristen stiekem 2 armbandjes mee die je normaal bij de 'blessing' ontvangt.

Opnieuw langs het kerkhof zetten we onze weg voort richting de ferry maar we maakten eerst nog een omweg langs de sportwinkel (voor een grotere regenhoes) en langs de kathedraal. Langs buiten gezien ziet de kathedraal er zeer imposant uit: groot met koepels en beneden een zuilengalerij waar tegenwoordig een restaurant is gehuisvest met de ironische naam Bacchus. Vanbinnen valt er behalve het mooie beschilderde plafond en het grote altaar niet veel interessants te beleven. We brandden een kaarsje voor een voorspoedige tocht en vervolgden onze weg richting ferry; we zouden immers de twee andere musea op het schiereiland bezoeken. Eerst het vikingschipmuseum, en daarna het volksmuseum. In het eerste kan je drie opgegraven vikingschepen en vikingvoorwerpen bewonderen en in het tweede kan je in principe een volledige dag rondlopen. Het is een soort van Bokrijk; er staan veel oude huisjes uit verschillende tijdsperiodes, je kan ambachtsleden aan het werk zien, gekostumeerde mensen gadeslaan en eindeloos rondwandelen. De meeste activiteiten waren al voorbij maar we konden nog een demonstratie volksdansen bekijken en een Engelse rondleiding van 50 min meepikken. Met een verklede gids mochten we binnengaan in de normaal afgesloten hutjes waar ze ons vertelde over het leven en de gewoontes van enkele eeuwen geleden: een leven waarin nog geen media bestond, het leven simpeler was maar ook waarin hygiëne nog uitgevonden moest worden en de kindersterfte hoog was. Achteraf doolden we nog wat rond, proefden van een lekkere 'lefse' (ovenkoek) en bekeken een appartementsgebouw met verschillend ingerichte appartementen van eind 19e tot begin 21e eeuw.

Toen alle gebouwen om 17u sloten namen we de bus naar onze volgende stop: Viking Planet. Pom pom pom... Een pas geopende 'experience' waarvoor veel reclame wordt gemaakt en dat veel te duur is (35 euro p.p.). We hadden enkele positieve reviews gelezen maar bleven toch onze twijfels hebben over de kwaliteit van het museum. Als je alleen uitpakt met VR en hologrammen, is er weinig kans dat je veel meer te bieden hebt. Na een worstelwedstrijd tussen ons gezond verstand en onze nieuwsgierigheid won de laatste en betaalden we 70 euro om 1,5 uur in een kelder rond te lopen. Ze hadden hun best gedaan om de vikingen nog meer uit te melken, dat kan je hen wel nageven; er stond een mooi 270°-scherm waarop sfeerbeelden met muziek te zien waren, er liepen hologrammen van vikingen rond in de hoek die hun kleren toonden en er stonden spelletjesschermen opgesteld waarmee je op interactieve wijze meer te weten kon komen. Ook een korte documentaire over de vikinggeschiedenis was best mooi gemaakt. De 'pièce de resistance' was een vikingboot met een 50-tal met VR (virtual reality) uitgeruste stoelen. Een twintigtal minuten werd je dan volledig omringd met de wereld van de vikingen en kon je een echt gevecht op de vikingboot meemaken. Heel cool en leuk, maar dat was het dan ook. Twee infoborden met afbeeldingen maakten het museum af. We vonden dit zoals verwacht het geld niet waard en vonden het bijzonder jammer dat er geen echte (lees: tastbare) voorwerpen of kostuums te zien waren. Gelukkig hadden we de toegangsprijs min of meet uitgespaard door de Oslopas veelvuldig te gebruiken.

Rond kwart na zeven hadden we het wel gezien en werd het tijd om huiswaarts te keren want er moest nog gegeten en volledig ingepakt worden. Ksenia ontdekte dat na een vermoeiende dag kaartlezen wat moeilijker gaat en zorgde voor tien minuten vertraging. Koen zorgde dan weer voor bijna een uur vertraging door naar de kapper te gaan, want 20 euro in Oslo, dat is spotgoedkoop! Wat een geluk dat we daar stopten want vlak voor 20u, sluitingstijd van Viking Planet, ontdekte Ksenia dat ze Koens boekje daar vergeten was. Wat een meevaller dat de medewerkers na sluitingstijd de telefoon nog opnamen en bereid waren een kwartier te wachten want hun museum was inmiddels meer dan een kilometer terug stappen/lopen. Het domme incident kreeg een goede afloop en mét boekje en Koens nieuw turkenkapsel vervolgden we onze weg huiswaarts. Koen kocht een diepvriespizza, Ksenia at pastarestjes en we ontdekten dat we een nieuwe huisgenoot hadden. Met een ingepakte rugzak en een leeg chouffe-flesje maakten we ons klaar voor de nacht en het daaropvolgende begin van onze pelgrimage.