12/07 wandeldag 11 Brøttum naar Lillehammer

16 juli 2019 - Lillehammer, Noorwegen

Nog 1 etappe en dan konden we een dagje rusten! We hadden nog een 16-tal km voor de boeg. Maar first things first: eten halen in de winkel en langs de kerk passeren. We kochten lekkere koffiekoeken in de Joker, kregen daar een gratis mini-kruidentheetje bij en gingen een stempel halen die buiten de kerk hing. De stempel was erg groot en nam twee vakjes in beslag, maar het was wel een mooie. Ksenia stritste ook een pakje zakdoeken mee uit de stempelbus.. Dank u, Olav!

De eerste 4 kilometers gingen we door mooie stukjes beboste weilanden. We deden een kleine koffiekoekstop aan een stenen huis met een groot gat in en vervolgden onze weg naar beneden richting Lillehammer. Vanaf nu was het terug asfaltwandelen. Onderweg kwamen we drie jonge knapen tegen, we denken dat ze van Frankrijk waren. Ze kwamen uit Lillehammer de berg opgevlamd en vroegen ons of er een winkel 'downtown' was (ehm, het dorp ligt boven?) en hoe ver Oslo nog was te voet. Bij ons antwoord: zo'n 230-tal km en 10 wandeldagen moesten ze even slikken, maar ze herpakten zich snel. 'We're fast' en 'maybe we can walk it in 5 days?'. Nou, succes, jongens, maar wij denken het niet.

Enkele kilometers en overbodige hoogtemeters op en neer moesten we nog een bezienswaardigheid afvinken van ons lijstje. De heilige Olav, wiens route we aan het wandelen zijn, zou hier ooit zijn paard water hebben gegeven en toen is er spontaan een bronnetje ontsprongen op die plaats dat zelfs in tijden van droogte niet uitdroogt. Wat een kerel. De dag van vandaag ligt daar gewoon een plas water met een groot rotsblok langs. En bovenaan de rotsblok staat een bankje. Natuurlijk moesten we daar op kruipen. Boven hadden we een 'prachtig' zicht op een veld en de passerende auto's.

Op weg naar de olympische stad (Lillehammer organiseerde de winterspelen in 1994) kregen we een heuse stortbui over ons heen tot groot jolijt van Ksenia. Gelukkig waren we grotendeels droog toen we bij ons gastgezin van Airb&b aankwamen. Kasper en Camille, een 40-ers koppel, ontving ons gastvrij in hun huis. Terwijl de vrouw de kelderverdieping verder ging opruimen (blijkbaar had de vorige gast een stinkende kamer achtergelaten) hield de man zich bezig met ons. We hadden een aangenaam gesprek in hun gezellig rommelige keuken. Toen de kamer klaar was mochten we onze intrek nemen in de gastenkelder. Die bestond uit de 'cozy room': een klein, gezellig kamertje, een heerlijke regendouche en een washok/keukentje. We namen meteen een douche, staken de vuile was in en gingen het stadje verkennen. De gezellige hoofdstraat bracht ons naar Heim, een sfeervolle pub met uitstekende burgers maar veel te duur bier. Verkeerd gespelde Tripel Kameliet voor 20 euro? Nee, dank u! De welverdiende hamburgers smaakten ons echter wel. Op weg naar huis passeerden we langs onze favoriete Kiwi om mondvoorraad in te slaan voor de komende dagen. Na een kort gesprekje met Kasper daalden we af in de lekker koele kelder (het was nog altijd strontewarm buiten) en kropen niet veel later in het zachte, hoge bed.