07/07 wandeldag 6 Lysjøen-Tangen

Na een heerlijke, donkere en stille nacht begonnen we ons klaar te maken voor de volgende bij benadering 24 km. We wisten nog niet dat dit een zeer pijnlijke dag ging worden. Tijdens het ontbijt viel er ineens een Italiaan binnen die dezelfde tocht met de mountainbike aflegde. Uiteraard mondde dit uit in een gesprek waardoor we alweer te laat vertrokken. De man heette Rolando en moest nog een filmpje maken van het huisje en van ons voor zijn facebook vooraleer hij verder karde. Ook tegen een slok whisky zei hij geen nee. Ksenia gleed voor vertrek nog even uit op de gladde trap (het had immers geregend) wat resulteerde in een gigantische blauwe plek op de rug en een pijnlijke elleboog. Gelukkig is haar bewaarengel nog lang niet met pensioen en had ze er verder geen last van.

Om kwart na tien konden we dan eindelijk vertrekken maar algauw speelden Koens bilspieren weer op en hielden we even halt. Onderweg kwamen we enkele schapen tegen die zich nogal spastisch gedroegen, wat een duffe beesten. We liepen weer langs een leuk bospaadje en kwamen uit aan een herberg waar we water konden bijvullen. Blijkbaar was dit vroeger een schoolgebouw. We deden tevens de gummibeertjestest: 6 smaken verbinden aan 6 kleurtjes. Vanaf dan volgden we een lang breed pad langs het bos dat doodliep op een grasveldje met muggen. De geplande 'rustplaats' vonden we niet dus besloten we daar te lunchen. Als we nog even verder naar boven waren gewandeld, hadden we de hutjes ontdekt die de rustplaats in kwestie waren en een leukere pauze hadden opgeleverd.

De weg ging verder langs 4 km golvend oerbos (uiteraard vol muggen) waar we een zalig slaaphutje tegenkwamen en veel boskap zagen. Gelukkig stonden de meeste pijltjes er nog. Het bos kwam uit in Nilsberg, een gehucht met uitzicht over het meer Mjøsa, het grootste meer van Noorwegen. Nog 9 km te gaan waarvan de helft bergaf over asfalt: zeer pijnlijk. We daalden af naar Espa en vervolgden de weg richting Tangenodden, de plaatselijke camping. Onderweg kwamen we prachtige kampeerplekjes tegen, helaas telkens naast een bord met 'no camping' op.

Onze voeten waren kapot maar de aanblik van het terrasje op de camping gaf ons nieuwe moed. In het winkeltje/receptie betaalden we 100 nok p.p. (zo'n 11 euro) en gingen de tent opzetten. Er werd ons meegedeeld dat we pizza konden bestellen tot 22u. We gingen dus rustig de tent opzetten, douchen en om 21u stonden we aan de toog om onze pizza te claimen. Daar kregen we echter te horen dat ze dicht waren en we niets meer konden krijgen. We dropen teleurgesteld af en Ksenia had al een tirade aan scheldwoorden klaar toen de man ons weer binnenriep en zei dat we een gewone pizza konden krijgen (niet de xl amerikaanse). Heel vreemd maar we waren blij, na zo'n dag hadden we deze meer dan verdiend. We lieten ons zelfs niet afschrikken door de prijs: 18 euro per pizza!

De camping was om tien uur verlaten en stil op het kreunend koppel in de tent naast ons na. De meeste mensen zaten binnen of waren ergens aan het meer aan het vissen. Wij kropen ook moe en vol pizza in onze slaapzak.